Φαρμακείο σε περιοχή καραντίνας... Μία ιδιαίτερη συνέντευξη..

Το φαρμακείο της φαρμακοποιού Πασχάλη Παναγιώτας μιλάει στο toallafarmakeio για τα τελευταία γεγονότα σχετικά με την καραντίνα που επιβλήθηκε στην περιοχή της Νέας Σμύρνης στην Λάρισα.




Πειτε μας λιγα λογια για το φαρμακειο σας?

    Το φαρμακείο λειτουργεί στη συμβολή των οδών Δημοσθένους και Πλάτωνος από το 1991. Εργάζομαι σε αυτό τα τελευταία 12 χρόνια μαζί με την υπεύθυνη φαρμακοποιό κα. Παναγιώτα Πασχάλη ενώ τα τελευταία χρόνια είναι μαζί μας και ο γιος της Αλέξανδρος Ζαγκλακάς επίσης συνάδελφος φαρμακοποιός.

Τι ιδιαιτερότητες έχει ένα φαρμακείο μέσα σε έναν οικισμό Ρομά?

   . Πρέπει να καταλάβουμε ότι μιλάμε για μια ιδιαίτερη και ευάλωτη κοινωνική ομάδα.  Για την  συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων αυτών η έννοια του ιδιώτη ιατρού δεν υπάρχει. Για οτιδήποτε χρειαστούν θα απευθυνθούν στο φαρμακείο και αν εμείς δεν μπορέσουμε να τους περιθάλψουμε
τότε θα στραφούν κατευθείαν στο δημόσιο νοσοκομείο. Το φαρμακείο εκπληρώνει κυριολεκτικά τον ρόλο της πρωτοβάθμιας φροντίδας περίθαλψης  του ασθενή  και ως εκ τούτου και της προάσπισης της δημόσιας υγείας. Σε ό,τι αφορά τον covid-19 και την διασπορά του ιού στους πληθυσμούς των Ρομά θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας μερικά πράγματα. Καταρχήν οι Ρομά  διάγουν  δημόσιο βίο και όχι ιδιωτικό. Σε κάθε σπίτι ζούνε 3-4 γενιές ανθρώπων: γονείς, παιδιά, εγγόνια και πολλές φορές δισέγγονα. Ο,τι συμβαίνει σε ένα σπίτι μοιράζεται με τα γειτονικά. Οι συναθροίσεις και οι κοινωνικές συναναστροφές είναι μέρος της καθημερινότητας τους και χαρακτηριστικό της κουλτούρας τους. Παρότι ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού αποτελείται από ανθρώπους επαγγελματιες, ΄΄ νοικοκύρηδες΄΄ όπως λέμε στην γλώσσα μας, ένα άλλο επίσης μεγάλο ποσοστο ζει σε άσχημες συνθήκες διαβίωσης, μερικές φορές και κάτω από τα όρια της φτώχιας. Εδώ τα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο, σε μερικά σπίτια δεν υπάρχουν επαρκή μέσα ύδρευσης , δεν μπορούν να ακολουθηθούν οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής , όπως είπε και ένας φίλος Ρομά ΄΄ μερικοί δεν έχουν καν σαπούνι ΄΄. Τέλος θα πρέπει να αναφέρω ότι μιλάμε για ένα πληθυσμό με πολλά χρόνια νοσήματα, αυτά που τόσο καιρό τώρα ακούμε με τον όρο συνοδά υποκείμενα νοσήματα. Έχω ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη και στεφανιαία νόσο, ΧΑΠ  και νεφρική ανεπάρκεια, παιδιά με κυστική ίνωση, πάμπολλα αυτοάνοσα και πολλούς ψυχιατρικούς ασθενείς. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με τα απλά καθημερινά περιστατικά που φτάνουν στον πάγκο μας : αλλεργίες, δερματίτιδες, πυρετούς, πονόλαιμους, ωτίτιδες, ρινίτιδες, τραύματα και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.

Τι αλλαξε στον τροπο εργασιας απο την στιγμη της ανακοινωσης καραντινας?

   . Ήδη από τις αρχές Μαρτίου είχαμε αρχίσει να αλλάζουμε τον τρόπο που δουλεύαμε. Είχαμε διαμορφώσει το χώρο του φαρμακείου ετσι ώστε να εξυπηρετούμε μόνο 1 η 2 άτομα κάθε φορά , τα οποία μπορούσαν να στέκονται σε συγκεκριμένες θέσεις μέσα στο φαρμακείο κρατώντας την απαραίτητη απόσταση των 2 μέτρων μεταξύ τους αλλά και από εμάς. Μετά την καραντίνα η εξυπηρέτηση γίνεται εκτός του φαρμακείου. Δουλεύουμε στον δρόμο. Όσοι ασθενείς  ζουν μέσα στην καραντίνα μπορούν να πλησιάσουν την πόρτα του φαρμακείου τηρώντας πάντα τις αποστάσεις  ενώ οι υπόλοιποι κάτοικοι φτάνουν μέχρι τα όρια της καραντίνας , εκεί που υπάρχει ο οικίσκος του Δήμου με τους εθελοντές του Ερυθρού Σταυρού και τα περιπολικά της αστυνομίας και είμαστε εμείς που πηγαίνουμε σε αυτούς και η εξυπηρέτηση τους γίνεται εκεί. Εκεί γίνεται και η παραλαβή των εμπορευμάτων για την τροφοδοσία του φαρμακείου μας από την αποθήκη μας και τις φαρμακευτικές εταιρίες . Κανείς δεν εισέρχεται μέσα στην καραντίνα. Σε κοντινή απόσταση από το φαρμακείο υπάρχει ένα ιατροκοινωνικό κέντρο του Δήμου το οποίο σε κανονικές συνθήκες  απασχολεί  παιδίατρο μια φορά την εβδομάδα, παθολόγο και οδοντίατρο καθώς και άλλο διοικητικό προσωπικό που βοηθά τους Ρομά με τις γραφειοκρατικές και ψηφιακές υπηρεσίες. Με την εφαρμογή της καραντίνας όλα αυτά σταμάτησαν. Οι άνθρωποι έμειναν  χωρίς γιατρούς, χωρίς περίθαλψη και χωρίς συνταγογραφήση. Ρόλους  τους οποίους  έπρεπε να επωμιστουμε εμείς γιατί  τα νοσοκομεία δεν δέχονται κόσμο και πόσα φάρμακα πια μπορεί να δανείσει ένα φαρμακείο.  Έτσι σε συνεργασία με ένα συμπολίτη Ρομά  εργαζόμενο στο ιατροκοινωνικό  κέντρο και τους  γιατρούς από απόσταση προσπαθήσαμε να συντονίσουμε την συνταγογράφηση  τουλάχιστον των χρονίων νοσούντων έτσι ώστε οι άνθρωποι να πάρουν τα φάρμακα τους. Δεν θα αναφερθώ με λεπτομέρειες  στην αδιάκοπη προσπάθεια ενημέρωσης του κόσμου για την σοβαρότητα της κατάστασης, την επεξήγηση όρων που ακουνε καθημερινά στα μέσα αλλά δεν μπορούν να κατανοήσουν ούτε στην  ψυχολογική υποστήριξη που χρειάζεται  ο κόσμος επειδή φοβάται, περιορίζεται και θυμώνει, κάτι που είμαι σίγουρη ότι κάνουν και όλοι οι άλλοι συνάδελφοι μου αυτές τις ημέρες. Γενικά  αυτές τις μέρες στο φαρμακείο κάνουμε τα πάντα. Από το να συμπληρώσουμε έγγραφα και να εξηγήσουμε πως και γιατί  πρέπει να πλένουμε τα χέρια μας  μέχρι το να ψάξουμε μέχρι εξαντλήσεως ελλειπτικά φάρμακα, να συζητήσουμε εναλλακτικές φαρμακευτικές αγωγές με θεράποντες ιατρούς από το τηλέφωνο και να αξιολογήσουμε την κρισιμότητα των περιστατικών.

Ο κινδυνος να κολλησουμε υπηρχε παντα,πως νοιωθεις τωρα που υπαρχουν αρκετα επιβεβαιωμενα κρουσματα στην γειτονια σας?

 Είναι κάτι που το περιμέναμε και μάλιστα νωρίτερα από ότι συνέβη. Είμαστε  προετοιμασμένοι και δεν μας εξέπληξε. Τηρούμε τα μέτρα υγιεινής  και ασφαλείας που προτείνει ο ΕΟΔΥ και ελπίζουμε για το καλύτερο. Την Μ. Τρίτη εξεταστήκαμε από κλιμάκιο του ΕΟΔΥ και είμαστε καλά και εγώ και ο Αλέξανδρος. Συνεχίζουμε λοιπόν προσεκτικά και με αισιοδοξία.

Καραντινα σημαινει πτωση τζιρου,υπαρχει καποια ενημερωση για καποιου ειδους αποζημειωση?

 Όχι δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για οτιδήποτε.

Ο ΦΣΛ σας στηριξε σε αυτην την δυσκολη στιγμη?Οι αλλοι φορεις,οπως ο ΠΦΣ,δημος Λαρισας, συναδελφοι φαρμακοποιοι?

   . Η καραντίνα εφαρμόστηκε αργά την νύχτα της Πέμπτης και όπως όλοι το έμαθα κι εγώ από τα μέσα.  Επικοινώνησα αμέσως με τον πρόεδρο μου κο. Θάνο Κουτσούκη και την συνάδελφο και φίλη κα. Σοφία Φραντζα επίσης μέλος του ΔΣ του ΦΣΛ.  Ήμασταν σε επικοινωνία μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες έτσι ώστε να λάβω οδηγίες για το πώς πρέπει να πράξω την επόμενη μέρα, να εξασφαλίσουμε την τροφοδοσία του φαρμακείου από την αποθήκη μου και φυσικά να λειτουργήσουμε με ασφάλεια για τους εαυτούς μας και τους ασθενείς μας. Ξέρω ότι ο Θάνος ήταν σε διαρκή επικοινωνία με τον πρόεδρο του ΠΦΣ κο. Βαλτά προκειμένου να με καθοδηγήσει.  Την επόμενη μέρα με προμήθευσε με στολές και μάσκες ο ίδιος προσωπικά και εξασφάλισε την ομαλή τροφοδοσία του φαρμακείου μας. Το ίδιο και ο συνεταιρισμός φαρμακοποιών ΣΟΦΛΑ ο οποίος ήταν από την πρώτη μέρα στο πλευρό μας και τους ευχαριστώ πολύ για αυτό. Κατόπιν συνεννοήσεως με τον σύλλογο αποφασίσαμε την Μ.Παρασκευή  να εφημερεύσουμε προκειμένου να μην μείνουν οι κάτοικοι χωρίς πρόσβαση σε φάρμακα για πολλές μέρες λόγω της αργίας του Πάσχα.  Πολλοί συνάδελφοι και φίλοι  επικοινωνούν μαζί μου από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης  της καραντίνας με συγκινητικά μηνύματα συμπαράστασης, συγχαρητηρίων αλλά και προσφοράς βοήθειας με όποιο  τρόπο εγώ κρίνω σκόπιμο. Τους ευχαριστώ πολύ όλους, τα μηνύματα τους κάνουν την διαφορά εκείνες τις στιγμές που νιώθουμε ότι μας άφησαν μόνους να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα. Συναισθανόμενοι  τον ρόλο που θα μπορούσαμε να παίξουμε στην διασπορά του ιού σε περίπτωση που είχαμε κολλήσει, ζητήσαμε οι ίδιοι από το κλιμάκιο του ΕΟΔΥ να μας εξετάσει. Κανείς από το Δήμο δεν ήρθε ποτέ σε επικοινωνία μαζί μας για κανένα λόγο.

Οι κατοικοι της περιοχης εχουν συμμορφωθει με τα μετρα?Αλλαξε κατι στις αγοραστικες τους συνηθειες μετα την καραντινα?

  Η προσαρμογή  ήταν δύσκολη. Έπρεπε να περάσουν μερικές μέρες για να καταλάβουν οι άνθρωποι της περιοχής ότι βάζουμε σε καραντίνα τον ιό και όχι τον άνθρωπο. Κάποιοι  δυσκολεύονται και τώρα. Οι περισσότεροι  παρότι θεωρούν το μέτρο υπερβολικό , έχουν προσαρμοστεί  θέλοντας και μη. Οι αγοραστικές τους συνήθειες δεν άλλαξαν σχεδόν σε τίποτα. Ίσως περισσότερα βρεφικά  γάλατα και κάποια  παραφάρμακα που δεν μπορούν να προμηθευτούν τώρα που η πρόσβαση τους στα σούπερ μάρκετς είναι περιορισμένη.

Ο κ Τσιοδρας και κ Χαρδαλιας κατα την επισκεψη τους στην περιοχη μιλησαν μαζι σας?

   Ο κος, Τσιόδρας και ο κος. Χαρδαλιάς ήρθαν στην γειτονιά μας την πρώτη ήμερα της καραντίνας αλλά όχι δεν μίλησαν μαζί μας. Είναι πολύ πιθανό να μην μας είδαν καν αν σκεφτεί  κανείς πως ήρθαν σε μια ΄΄θερμή΄΄ στιγμή της ημέρας με πλήθος κόσμου να έχει ξεχυθεί στον δρόμο ζητώντας εξηγήσεις και λύσεις από αστυνομία και Δήμο. Θα πρέπει εδώ να πω ότι οι κύριοι Τσιόδρας και Χαρδαλιάς ήταν οι πρώτοι άνθρωποι με θεσμικό ρόλο που ήρθαν να μιλήσουν και να εξηγήσουν στους Ρομά τι ακριβώς συμβαίνει. Ίσως αυτό σε συνδυασμό με το δέος που σου προκαλεί το γεγονός ότι ένας άνθρωπος που βλέπεις κάθε απόγευμα στη τηλεόραση σου να σε ενημερώνει για το πως θα μείνεις ζωντανός, να έρχεται στο ΄΄σπίτι΄΄σου  να σου μιλήσει να είναι υπεύθυνο για την απίστευτη έκβαση εκείνης της ημέρας . Μισή ώρα μετά την αναχώρηση τους και ενώ πριν μετρούσαμε εκατοντάδες στον δρόμο, κυριολεκτικά δεν υπήρχε ψυχή. Είχαν κλειστεί  όλοι στα σπίτια τους και οι μόνοι άνθρωποι έξω είμασταν εμείς και οι αστυνομικοί.  Ηταν κάτι που με εντυπωσίασε τρομερά και με ανακούφισε επίσης.

Κάποια συμβουλή για τους συναδέλφους σας?

Η συμβουλή μου σε ότι αφορά τους συναδέλφους, αν μπορώ να δώσω μία, είναι να είμαστε προσεκτικοί , ψύχραιμοι και συμπονετικοί. Οι άνθρωποι νιώθουν φοβισμένοι, αγχωμενοι και ανασφαλείς και εμείς καλουμαστε να αποδείξουμε ότι πράγματι είμαστε λειτουργοι της Δημόσιας Υγείας.Τώρα περισσότερο από ποτέ.

             H συντακτική ομάδα από toallofarmakeio.blogspot.gr ευχαριστεί ιδιαιτέρως την συνάδελφο φαρμακοποιό Βανακάρα Μαρία για τις πολύτιμες πληροφορίες που μας έδωσε. 
    Παρά την προσπάθεια στρέβλωσης του επαγγέλματος , τόσο από την πολιτεία, όσο και από κάποιους ¨επαγγελματίες του κλάδου¨, η μεγαλύτερη μερίδα των συναδέλφων δεν είναι έμποροι, αλλά επιστήμονες, που ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, ακόμα και με προσωπική ζημία, ασκούν αυτό που διδάχτηκαν. Το φαρμακείο του μέλλοντος δεν είναι έτσι όπως το φαντάζονται κάποιοι, το φαρμακείο ήταν και παραμένει το πρώτο βήμα του ασθενούς σε έναν χώρο υγείας, ο δε φαρμακοποιός του, ο αναπόσπαστος κρίκος της αλυσίδας της περίθαλψης του ασθενούς.
    Καλά είναι, στιγμές όπως αυτές, να μην αποτελέσουν όνειρο χρυσόψαρου, αλλά ένα καλό μάθημα για τα λάθη του παρελθόντος.