Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Για ακόμη μια φορά βρίσκομαι στο βήμα του ΠΦΣ να απευθυνθώ σε εσάς και να καταθέσω τις απόψεις μου, όπως ανελλιπώς κάνω όλα αυτά τα χρόνια. Χαίρομαι ιδιαίτερα
που έννοιες που πρώτος εισήγαγα πριν 3 χρόνια, όπως τα σχετικά με την Amazon ή το κατ’ αποκοπή κέρδος λέγονται πλέον με θάρρος και από άλλους συναδέλφους.
Κάποιοι από εσάς, μου εκμυστηρεύθηκαν ότι ΚΑΛΩΣ για μένα, ΚΑΚΩΣ για τον κλάδο, είμαι από τους λίγους που πιάνουν την πένα. Είναι αλήθεια ότι, παρακολουθώ στενά όλα τα κλαδικά θέματα, προσπαθώντας να αποκτήσω μια ακόμη πιο σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων, να μάθω περισσότερα, να γίνω χρησιμότερος.
Οι συχνές παρεμβάσεις μου με τη σειρά «Περί ..... ο λόγος» αποτελούν τη συνδικαλιστική μου έκφραση και προσβλέπουν στην επικοινωνία και την ευαισθητοποίηση
όλων μας. Είναι δύσκολο στην εποχή του ψέματος και της μικροπολιτικής να εκτίθεσαι, να
αντιπαρατίθεσαι, να τεκμηριώνεις και να προχωράς. Το κάνω όμως και θα συνεχίσω να το
κάνω.
Όλα τα παραπάνω εμφορούνται από την αέναη αναζήτηση:
Κάνουμε τα πράγματα σωστά? Κάνουμε τα σωστά πράγματα?
Θα αναφερθώ σε δύο θέματα, στο επαγγελματικό ταμείο και στις εκλογές.
Για το επαγγελματικό ταμείο, που τελικά δεν θα συζητήσουμε σήμερα, πολύ σύντομα,
θα πω:
Αν είναι να μπούμε σε θέματα ουσίας χρειάζεται πολλή και εξειδικευμένη δουλειά να
κάνουμε και να δοθούν απαντήσεις σχετικές με ποιο μέρος της περιουσίας του ΠΦΣ θα
επενδυθεί ή το πώς τα μέλη της διοίκησης του ταμείου θα προστατεύονται από πολιτικούς
ή συνδικαλιστικούς αντιπάλους με εύκολη την κατηγόρια του απατεώνα?
Συνεχίζω με τα των εκλογών:
Η μικροπολιτική και τα γερασμένα μυαλά δεν έχει πια θέση στο πολιτικό γίγνεσθαι.
Χρειάζονται άνθρωποι που συνομιλούν με την νέα γενιά κυβερνήσεων, μια νέα γενιά που
ήδη έχει στελεχώσει τα υπουργεία κι όχι γραφικοί γκρινιάρηδες συνδικαλιστές των
καφενείων.
Θυμίζω τις αναφορές μου στα κοινά ενιαία ψηφοδέλτια φαρμακοποιών, στις παρατάξεις, στη μονοσταυρία και στα άλλα απολιθώματα. Εύχομαι να είναι αυτές οι τελευταίες εκλογές με την νομοθεσία του 1920. Δεν αργεί ο καιρός που θα λέμε στην κυριολεξία «ΕΙΜΑΣΤΕ 100 χρόνια πίσω».
Να είναι αυτές οι τελευταίες εκλογές αντιπαλότητας. Συνθήκες που δυστυχώς παράγουν πολιτικάντικες παρλάτες μίσους, αφήνουν ουρές, μαθαίνουν στους μικρότερους ότι έτσι είναι τα πράγματα, απομακρύνουν τους συναδέλφους από τη συλλογικότητα, καλλιεργούν την απάθεια και επομένως την απείθεια.
Η πολιτική έχει αλλάξει
Να είναι αυτές οι τελευταίες εκλογές που πρέπει να βγουν κάποιοι επειδή έτσι συνηθίζεται, οι τελευταίες που νέοι συνάδελφοι τολμούν να συμμετέχουν και τελικώς παραμένουν παρκαρισμένοι, οι τελευταίες εκλογές που τους κατεβάζουν με το έτσι θέλω, που φροντίζουν να τους στήνουν ως εκλέκτορες για να τους χρησιμοποιήσουν μετά.
Να είναι οι τελευταίες εκλογές που εκλέκτορες κατεβαίνουν με ψεύτικες υποσχέσεις, μόνο και μόνο για να κουβαλήσουν άλλους δυο τρεις τοπικούς εκλέκτορες και τελικά να γίνουν οι νεροκουβαλητές.
Ήδη μια γενιά φαρμακοποιών έχει σχεδόν ανύπαρκτη εκπροσώπηση, είναι μια χαμένη γενιά. Ο χρόνος όμως τρέχει, το επάγγελμα αλλάζει. Άλλο επάγγελμα πριν 10 χρόνια, άλλο πριν 5, άλλο σήμερα και άλλο αύριο. Χρειάζεται οριζόντια και κάθετη εκπροσώπηση. Από όλες τις γενιές, από όλων των ειδών φαρμακεία, από όλη την επικράτεια, αναλογικά.
Όλα τα παραπάνω μας αφορούν όλες και όλους, ας μην κρυβόμαστε, να λέμε αλήθειες.
Να κάτσουμε να δουλέψουμε και να καταλάβουμε τι φαρμακείο θέλουμε και επομένως τι ΠΦΣ θέλουμε. Να δούμε αν έχουμε όραμα για το φαρμακείο που πρέπει να αγωνιστούμε ή στην τελική να αποφασίσουμε ότι θα το αφήσουμε στους επιχειρηματίες είτε αυτοί είναι φαρμακοποιοί είτε είναι ιδιώτες. Να εξετάσουμε εάν είμαστε έτοιμοι για την ανάδειξη του επιστημονικού εαυτού μας με στόχο την εξισορρόπηση της φαρμακευτικής αγοράς από εμάς τους ίδιους?
Απευθύνομαι σε όλους μας. Στους εκπροσώπους της κρίσιμης μάζας, του κάθε φαρμακείου.
Αν η απάντηση είναι προς την μεριά των φαρμακείων της καθημερινότητας και της άριστης πρακτικής, μιας πρακτικής ενταγμένης και ευέλικτης στο σύστημα υγείας, αν μας νοιάζουν οι πραγματικές ανάγκες των συναδέλφων και του κόσμου, τότε έχουμε την πρόταση, την ελπίδα και την απέραντη θέληση να πάμε μαζί να πετύχουμε. Αν πάλι πιστεύουμε ότι πρέπει να δώσουμε μια παράταση τριετίας και μετά βλέπουμε, πάλι μαζί πρέπει να στήσουμε εκείνη τη στέρεη βάση επαγγελματικής ανάδειξης, της βάσης που θα ξανακάνει το επάγγελμα μας, το λειτούργημα που επιτελούμε, να μην υποχωρεί και να μην σαρώνεται κάθε φορά μπροστά σε τάχα εθνικού τύπου διλλήματα.
Μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία ήταν ο κορωνοϊός. ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ευκαιρία να βγούμε λίγο πιο σιδερωμένοι στην κοινωνία. Ο καθένας από
το πόστο του κάτι έκανε, μείναμε στις επάλξεις, στην πρώτη, στη δεύτερη γραμμή. Με τους
άλλους παρόχους υγείας κρυμμένους.
Ωστόσο, συνολικά και συλλογικά, εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι.
Βγήκαμε ακόμα πιο τσαλακωμένοι. Νωπές οι μνήμες και καταγεγραμμένο στο θυμικό του
κόσμου το παιχνίδι με τις τιμές στις μάσκες και τα αντισηπτικά. Λες και δεν περίσσευαν
λεφτά να τις δώσουμε όλοι και όλες δωρεάν. Να κάνουμε κάτι τελοσπάντων.
Τα αντανακλαστικά του κλάδου δεν είναι και τα καλύτερα, οι πολιτικές αποφάσεις
θέλουν timing. Στη δικιά μου θεωρία, αλλά και στην πράξη, το δευτεροβάθμιο όργανο δεν
είναι για να δίνει μασημένη τροφή και οδηγίες για plexiglass στα φαρμακεία, αυτό είναι δουλειά των τοπικών συλλόγων. Είναι άλλο να κάνεις ένα συντονισμό και άλλο να λειτουργείς σαν πρωτοβάθμιο όργανο. Μας τρελάνατε στα SMS. Έτσι όμως δε σου μένει
χρόνος για να κάνεις τα σωστά πράγματα. Προσπαθείς απλά να κάνεις τα πράγματα
σωστά. Κι έτσι, σε προλαβαίνουν οι εξελίξεις.
Άραγε γνωρίζετε ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει νέα πολιτική υγείας στηριγμένη σε 3
βασικούς άξονες. Γνωρίζετε ότι αυτό γίνεται λόγω κορωνοϊού και είναι αποτέλεσμα της
ευρωπαϊκής αντίστοιχης διαδικασίας που πραγματοποιήθηκε με τηλεδιασκέψεις το
τελευταίο τρίμηνο. Εμείς που είμαστε σε αυτό κύριοι της Διοίκησης, ποιο είναι το δικό σας
όραμα; Και πάλι πίσω από τα γεγονότα;
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
αυτά και άλλα πολλά είναι οι σκέψεις μου, συμπληρωμένες από τις δικές σας χάρη
στην επικοινωνία μεταξύ μας. Σίγουρα κάτι θα ξέχασα, κάτι θα παρέβλεψα. Εδώ είμαστε
όμως, υγεία να χουμε. Με ορμή και ενθουσιασμό να προχωρήσουμε παρακάτω. Να πάμε
εκεί που μας αξίζει, να ζήσουμε τις οικογένειές μας, να κοιτάξουμε το μέλλον κατάματα και
να το δημιουργήσουμε. Λίγο ακόμα να σηκωθούμε, λίγο ψηλότερα.
Καλή ψήφο σε όλους και ας είναι και μονόσταυρη. Σας ευχαριστώ
ΚΙΟΣΕΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Αντιπρόσωπος ΦΣ Θεσσαλονίκης στον ΠΦΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου