Ο χρόνος, άλλωστε, πιέζει.
Το θέμα της διεύρυνσης της χρήσης των γενοσήμων αποτελεί ένα διαρκές ζητούμενων και άπιαστος στόχος των μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας. Μάλιστα, ένα από τα προαπαιτούμενα της 4ης αξιολόγησης είναι και η υιοθέτηση περαιτέρω μέτρων για τη βελτίωση της σχέσης κόστους αποτελεσματικότητας των φαρμακευτικών δαπανών, με στόχο την επίτευξη διείσδυσης των γενόσημων φαρμάκων στο 40% της αγοράς. Μάλιστα, τα εν λόγω μέτρα έπρεπε να έχουν θεσμοθετηθεί εντός του Φεβρουαρίου, αλλά και αυτό το deadline προφανώς μετακινήθηκε…
Από το βήμα της Βουλής, ο κ. Ξανθός έθεσε αρχικά ευρύτερα το θέμα της τιμολόγησης κα της φαρμακευτικής πολιτικής.
“Εμείς αφαιρέσαμε το 2015 τον ακρογωνιαίο λίθο των στρεβλώσεων στην τιμολόγηση που ήταν η προστασία από το 50% και το 65% ( για τα off patent και γενόσημα) των εγκεκριμένων φαρμάκων πριν το 2012. Έτσι βεβαίως φτάσαμε να είμαστε ίσως η χώρα με τις χαμηλότερες τιμές στα φάρμακα αυτά στην Ευρώπη. Εμείς δεν επιχαίρουμε γι’αυτό γιατί δυστυχώς δεν συνεπάγεται μείωση ούτε της δημόσιας δαπάνης, ούτε της επιβάρυνσης των ασθενών“, δήλωσε. Πρόσθεσε, ωστόσο, την ανάγκη για αλλαγή μίγματος καθώς “ το μοντέλο αυτό φαρμακευτικής πολιτικής έχει εξαντλήσει τα όρια του, παράγει πλέον αδιέξοδα και απαιτείται στη μεταμνημονιακή περίοδο ριζική «αλλαγή μίγματος» τόσο στην τιμολογιακή όσο και στην αποζημιωτική πολιτική”.
Αναγνώρισε, δε, πως το πραγματικό πρόβλημα σ’ αυτή τη συζήτηση είναι η πολύ σημαντική οικονομική επιβάρυνση των πολιτών, αλλά και το γεγονός ότι, “παρά τη σοβαρή υποχώρηση της δημόσιας δαπάνης και παρά τις συνεχείς μειώσεις τιμών, το ποσοστό συμμετοχής των ασθενών στο κόστος φαρμάκων έχει αυξηθεί”. Συμπλήρωσε, λοιπόν, πως “γι’ αυτό δεν μπορεί κανείς να θριαμβολογεί όπως εσείς για τη μείωση της δαπάνης , γιατί πολύ απλά το κόστος σε μεγάλο βαθμό το μετακυλίσατε στον πολίτη. Έτσι από 15,39 % μεσοσταθμικά συμμετοχή το 2012 το πήγατε στο 25,79 % το 2014 , ποσοστό στο οποίο παραμένει και το 2017. Εμείς όντως δεν καταφέραμε στο πεδίο αυτό να ανακουφίσουμε την κοινωνία, πέραν της πολύ κρίσιμης σημασίας παρέμβαση για την πρόσβαση των ανασφάλιστων( ν.4368/2016). Γιατί το πλαίσιο ήταν στρεβλό και ασφυκτικό και για κάθε ελάφρυνση απαιτούνταν δημοσιονομικό ισοδύναμο που δεν υπήρχε”.
Αντίδοτο για τη “δηλητηριώδη” αύξηση της συμμετοχής μπορεί να αποτελέσει -κατά τον ο κ. Ξανθό- η επίτευξη του στόχου της διείσδυσης των γενοσήμων. Δηλαδή, με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια.
“Αυτό είναι το στοίχημα της επόμενης περιόδου και ήδη επεξεργαζόμαστε σε διάλογο με τη φαρμακοβιομηχανία και τους δανειστές μια ρύθμιση που θα οδηγεί σε ελάχιστη ή και μηδενική οικονομική επιβάρυνση του πολίτη όταν επιλέγει γενόσημο“, σημείωσε.
Να θυμίσουμε, βεβαια, πως το καλοκαίρι του 2016 η Αριστοτέλους σχεδίαζε μια διαφορετική προσέγγιση για την επίτευξη του στόχου της διείσδυσης. Τότε, εξέταζε τη δημιουργία μιας εκστρατείας αντιστροφής των λανθασμένων αντιλήψεων των πολιτών για τα γενόσημα, αλλά και ενθάρρυνσης της επιλογής τους, καθώς και την κινητροδότηση των φαρμακοποιών για την προώθηση τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου