ίσως γνωρίζετε για το ψάρι που πηγαίνει ανάποδα και ανεβαίνει στην αρχή του ποταμιού για να αναπαραχθεί, αντίθετα με τα υπόλοιπα που πάνε προς τη θάλασσα. Αυτό ακριβώς ισχύει και στην διαλεκτική περί των εξαγωγών. Φτάσαμε σε σημείο μιμητισμού και ακούγεται από επίσημα χείλη ότι οι εταιρίες και οι ιδιώτες ΔΕΝ φταίνε για τις εξαγωγές!!! Που βαδίζουμε κύριοι?
Ακόμα χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε και να γίνει κτήμα όλων ότι πρώτη από όλες είναι η υπόσταση του φαρμακοποιού και μετά η όποια επιχειρηματική, με την τελευταία να είναι σε δόσεις, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, μπολιασμένη σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς και του επιχειρείν, αλλά υπολοιπόμενη της επιστημοσύνης και της αντίληψης περί του φαρμακευτικού λειτουργήματος που επιτελούμε. Στο ίδιο ύφος απαιτείται να διαχωριστεί και η πιστοποίηση με την εκπαίδευση. Στην ελληνική γλώσσα πιστοποιώ σημαίνει δίνω άδεια. Αλίμονο αν χρειάζεται άδεια από κάποιο τρίτο κέντρο ή παράκεντρο για να κάνουμε πράγματα εντός του γνωστικού μας αντικειμένου. Αν ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου, φοβάμαι τι μας περιμένει. Εκπαίδευση λοιπόν και όχι πιστοποίηση, ισονομία και ισότιμη πρόσβαση, με δυνητική διάθεση του καθενός να εκπαιδευτεί, εκσυγχρονιστεί, να ακολουθήσει την εξέλιξη του επαγγέλματός μας. Αν θέλει να μπορεί, αν δε θέλει, γούστο του και καπέλο του. Σε καμιά περίπτωση όμως να μη χρειάζεται να πάρει άδεια από τρίτους για να δουλέψει. Αυτό θα δημιουργήσει ανισότητες και οι έχοντες μπάρμπα στην Κορώνη θα πιστοποιούνται ταχύτερα, ευκολότερα, πληρέστερα και θα κλέβουν κομμάτι από τους υπόλοιπους.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
βρίσκομαι σε περισυλλογή από το προηγούμενο Σάββατο, που ο Πρόεδρός μας κατέθεσε από το βήμα του συνεδρίου της ΟΣΦΕ, στοιχεία για τη διαστρωμάτωση των φαρμακείων. Χαίρομαι ιδιαίτερα που αρχίζουν να βγαίνουν οι σκελετοί από τις ντουλάπες, μολονότι από το βήμα αυτό, δεν είναι μια και δυο οι φορές που τα αφηγήματα σχετιζόταν με το ποια φαρμακεία εκπροσωπούμε και το ποια θα έπρεπε να εκπροσωπούμε. Νομίζω πως ήρθε η ώρα για γενναίες αποφάσεις, δεσμευτικές αποφάσεις, αποφάσεις ουσίας για τις διοικήσεις στο διηνεκές, που να παρουσιάζουν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, κάποιο μοντέλο συνδικαλισμού. Από σωτήρες και επαΐοντες χορτάσαμε, έχουμε ένδεια ατόμων με συγκροτημένο συνδικαλιστικό λόγο και με πράξεις που πηγαίνουν τα πράγματα μπροστά.
Η περίοδος που διανύουμε, αμέσως μετά τις ευρωεκλογές και λίγο πριν τις εθνικές εκλογές, είναι για μας ένας σύντομος χρόνος αναδιάταξης και ανασυγκρότησης, εστιάζοντας σε συγκεκριμένες προτάσεις που αφορούν τις επαγγελματικές μας προοπτικές. Όλα αυτά, πάντα μέσα στο διαρκώς επανακαθοριζόμενο πλαίσιο του τομέα της υγείας. Είναι γνωστό ότι άλλοι βάζουν την ατζέντα μιας και το 75% του νομοθετικού έργου μας είναι επικύρωση ευρωπαϊκών οδηγιών και κανονισμών. Για το λόγο αυτόν, θα επικεντρωθώ ακριβώς στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι της υγείας καθώς αυτό θα καθορίσει τις προτάσεις μας. Έτυχε να παρακολουθήσω στο BBC την μνημειώδη ομιλία της κυρίας Μέρκελ στην τελετή αποφοίτων του Harvard πριν λίγες μέρες. Μέσα στα άλλα, η Γερμανίδα καγκελάριος έστειλε σ’ όλο τον κόσμο το ευρωπαϊκό πνεύμα για την πρόνοια και την αλληλεγγύη, έδωσε το ευρωπαϊκό στίγμα και τις ανησυχίες της για την κάλυψη της υγείας αλλά και τις προοπτικές μέχρι το 2035. Αμέσως μετά, το καινούργιο Ευρωκοινοβούλιο ανακοίνωσε τις πρώτες πέντε επιτροπές με αρίθμηση απόλυτης προτεραιότητας ενεργειών. Πρόκειται για στοχευμένη πολιτική κίνηση, για να δεσμεύσει την καινούργια κομισιόν στην πολιτική που θα ακολουθήσει. Αναφέρω ενδεικτικά από τις 5 επιτροπές σημεία που μας αφορούν.
1. Κινητικότητα επιστημόνων και Υγεία
2. Οικονομική και Κοινωνική πολιτική. Εργασία, Εμπόριο, Πολιτική ανταγωνισμού, Φορολογική μεταρρύθμιση
3. Καινοτομία, Ψηφιοποίηση, Τεχνητή νοημοσύνη(A.I.), Επεξεργασία δεδομένων, Single Market Ενιαία Αγορά, Ψηφιακή ή όχι, Προστασία καταναλωτή
4. Σύνορα και μετανάστευση
5. Η Ευρώπη στον κόσμο
Κάθε χώρα λοιπόν, θα πρέπει να βλέπει το σύστημα υγείας της, σαν ένα μέρος ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού συνόλου. Θα υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση για την ανάπτυξη φαρμάκων και καινοτόμων τεχνικών σε μεικτές ενέργειες δημοσίων-ιδιωτικών φορέων. Η αντιμετώπιση της κρίσης στην ΠΦΥ σε Ευρωπαϊκό επίπεδο επισκοπείται υπό το πρίσμα της κοινοτικής ΠΦΥ. Οι περιφέρειες και οι δήμοι θα έχουν παράλληλο ουσιαστικό ρόλο στην ΠΦΥ και θα χρηματοδοτούνται γι’ αυτό.
Η μεγάλη κινητικότητα που εμφανίστηκε για τις ελλείψεις των φαρμάκων είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε νέα οδηγία που θα αναπληρώσει αυτή του 2003. Οι προτάσεις μας πρέπει να γίνουν από κοινού με την ΟΣΦΕ και να συνδεθούν με τους τρόπους τιμολόγησης, την ΗΤΑ (αξιολόγηση υπηρεσιών υγείας), το ΦΠΑ και κοινές με τους άλλους στο PGEU κινήσεις.
Η επεξεργασία του τεράστιου όγκου δεδομένων των φαρμάκων της λιανικής μαθαίνει στο κεντρικό σύστημα των Βρυξελλών πώς και ποια χάπια καταπίνουμε και πλέον το σύστημα ανοίγει τα παραρτήματά του σαν αλυσίδα σ’ όλες τις χώρες. Το να ζητάμε το χειρισμό των ΦΥΚ σήμερα σημαίνει ότι τα γνωρίζουμε και εκπαιδευόμαστε πάνω σε αυτά. Επιτέλους ας αποφύγουμε το λαϊκισμό της κηραλοιφής και τα μαντζούνια του Αγίου Όρους για να καταλάβουμε την ανοσολογία του καρκίνου και άλλων δεινών. Ερώτημα, ποιου ή ποιων οικοσυστημάτων της ευρωπαϊκής υγείας είμαστε μέρος; Αυτόν ακριβώς τον επανακαθορισμό χρειαζόμαστε. Μιλάμε για ποιο μοντέλο, Beveridge, Bismarck, Ferrara, ιδιωτικό ή συνδυασμό τους?
Το να μιλάμε για φαρμακευτικές υπηρεσίες σήμερα, σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε όλο το σύστημα φαρμακευτικής περίθαλψης γιατί υπηρεσίες, όπως και να το κάνουμε, δεν παρέχονται στους ελάχιστους σημερινούς χώρους. Σωστά αν και καθυστερημένα το έθεσε ο προηγούμενος πρόεδρος. Εδώ που τα λέμε, την σημερινή δουλειά μας μια χαρά μπορεί να την κάνει και ένας τεχνικός φαρμακείου όπως λένε οι ευρωπαίοι. Αφού και τις νέες ινσουλίνες μη φαρμακοποιοί μας τις δείχνουν.
Εμείς τι μπορούμε και τι θέλουμε να προωθήσουμε; Αν δεν τα δούμε σοβαρά και υπεύθυνα, ένα προς ένα τα θέματα, τότε ας αφήσουμε το καράβι να πάει μόνο του στα ρεύματα και δε χρειαζόμαστε κιόλας εμείς εδώ.
Δε μου φταίει καμιά φαρμακοβιομηχανία, κανένας γενοσημάς και κανένας άλλος επιθετικός οργανισμός ή φορέας, αν εγώ δεν έχω πορεία πλεύσης. Δε μου φταίνε όλοι αυτοί που θέλουν να φάνε το ψωμί μου και ξέρουν καλύτερα από μένα, όταν εγώ καθημερινά τους δείχνω ότι έχουν δίκιο. Τόσο απλά… Μέχρι χθες δεν ήξερα για τις οργανώσεις των ασθενών, και τώρα με ενόχλησαν οι διαβητικοί; Αύριο τι θα κάνω με τους καρκινοπαθείς και τους ανοϊκούς?
Όσο για τις συγχωνεύσεις, οι νόμοι είναι τώρα πιο ευέλικτοι στο επιτρεπόμενο εταιρικό καθεστώς.
Μπορούμε από μόνοι μας ή καλοβλέπουμε να γίνουμε υπάλληλοι στα φαρμακεία των συνεταιρισμών; Είναι κι αυτή μια επιλογή. Επιτρέψτε μου όμως να πω ότι είναι μια επιλογή μηδενικού επιπέδου στην αγωνιστική της αντίδραση.
Αγαπητοί συνάδελφοι, τα πράγματα τρέχουν. Τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε να συμβαδίσουμε.
Η επόμενη ΓΣ θα συμπέσει με τις εκλογείς των ΦΣ και τους νέους εκλέκτορες. Μόνος δρόμος είναι το να φροντίσουμε η συμμετοχή, ποσοτική και ποιοτική να είναι ανάλογη του διακυβεύματος του σήμερα και όχι των αντιπαλοτήτων του χθες. Ας αφήσουμε λοιπόν την ανανέωση στις εξελίξεις να φέρει ανανέωση και στα πρόσωπα, στο λόγο και στις πράξεις. Είναι καιρός ο αέρας της αλλαγής να συμπαρασείρει τα κακώς κείμενα και να επιτρέψουμε τις νέες ιδέες, τα φαρμακεία κύτταρα, να αναπνεύσουν. Για νέες τεχνολογίες, τηλεδιασκέψεις, cloud, αλλαγές από και για το μέλλον. Για κοινά ενιαία ψηφοδέλτια φαρμακοποιιών, μονοσταυρίες και άλλα απολιθώματα θα τα πούμε προεκλογικά!
Σας ευχαριστώ θερμά
Η ομιλία του αγαπητού κ. Κιοσέ μου δίνει την ευκαιρία να διαπιστώσω έναν άλλο καινούργιο "αέρα" στις συνδικαλιστικές πρακτικές των Ελλήνων Φαρμακοποιών (που υπηρετώ πάνω από 30 χρόνια) με ορθολογισμό και αποφυγή εμμονών σε παλαιά στερεότυπα, τόσο πρακτικά όσο και νομικά. Το χάρηκα κ. Κιοσέ.
ΑπάντησηΔιαγραφή